Μια παράσταση εμπνευσμένη από τη ζωή και το έργο του σημαντικού λαϊκού ζωγράφου

Εμπνευσμένο από τη ζωή του Θεόφιλου Χατζημιχαήλ, του αυτοδίδακτου ζωγράφου και αγιογράφου, που μετέπειτα αναγνωρίστηκε ως πρωτοπόρος της λαϊκής τέχνης είναι η θεατρική παράσταση «Θεόφιλος sold», σε σκηνοθεσία Όλιας Λαζαρίδου, που μετά την επιτυχία που σημείωσε στο θέατρο της Σχολής Καλών Τεχνών και στο Fougaro Art Center στο Ναύπλιο, θα φιλοξενηθεί, από τις 5 έως τις 28 Απριλίου, για 12 μόνο παραστάσεις, στο Παλαιό Πανεπιστήμιο (Μουσείο Ιστορίας) στην Πλάκα.

Στην παράσταση, σε κείμενο Σαμσών Ρακά, στην οποία ενυπάρχουν στοιχεία λαϊκού θεάματος και τσίρκου και είναι προσιτή σε κοινό κάθε ηλικίας, παίζουν οι ταλαντούχες νέες ηθοποιοί Αιμιλιανή Σταυριανίδου και Αριάδνη Κωσταντακοπούλου.

Ο Θεόφιλος, ο ταπεινός και περιπλανώμενος αυτός λαϊκός ζωγράφος, που στα μάτια του κόσμου που τον έβλεπε να λέει και να κάνει παράξενα πράγματα ήταν ένας σαλός, αποτελεί σπάνιο παράδειγμα αστείρευτης δημιουργικότητας. Δεν απελπίστηκε, δεν δείλιασε, δεν εγκατέλειψε τη ζωγραφική ποτέ. Αντιμετώπιζε τη χλεύη και τις ειρωνείες ζωγραφίζοντας ακατάπαυστα και αφήνοντας το έργο του να μιλήσει γι’ αυτόν. Η ζωγραφική ήταν το μυστικό του όπλο – όπως λέει και στο έργο κάποια στιγμή.

Ο Τεριάντ, ο Ελύτης, ο Εμπειρίκος, ο Σεφέρης, άνθρωποι που πρωτοστάτησαν στο φανέρωμα των έργων του Θεόφιλου, εκπροσωπούσαν τη νεότερη Ελλάδα, την κοσμοπολίτικη, την μορφωμένη στα ευρωπαϊκά κέντρα. Σε αυτή την Ελλάδα ο Θεόφιλος δεν μπορούσε να ενταχθεί. Η μόρφωσή του ήταν η βιωμένη αγραμματοσύνη του, σαν του Μακρυγιάννη. Δεν αντιλαμβανόταν την ευρωπαϊκή παιδεία.

Η ευρωπαϊκή παιδεία, όμως, αντιλήφθηκε το μεγαλείο του. Βρήκε το αιώνιο, σε εκείνον που ζωγράφιζε σε υλικά εφήμερα και χαλασμένα. Βρήκε το αυθεντικό, σε εκείνον που το ζούσε χωρίς να το ξέρει. Αυτές οι πολιτισμικές αντιφάσεις είναι μέρος της ιστορίας μας. 

Στο τέλος του έργου ο Θεόφιλος, όταν αντιλαμβάνεται πως οι πίνακές του, αυτές οι χρωματιστές προσευχές του ετοιμάζονται να δοξαστούν,  να ταξιδέψουν να μπουν στον κόσμο του εμπορίου, θρηνεί. Είναι επειδή νιώθει την παιδικότητά του – την πατρίδα του δηλαδή – να απειλείται. Και βέβαια, για την ακραία εμπορευματοποίηση που θα επικρατήσει στο μέλλον σε ό,τι ζει και δημιουργεί με αθωότητα. Αυτός που   ζωγράφιζε τους πίνακές του για ένα πιάτο φαΐ. Αποχωρεί απ’ τη ζωή και κλαίει για την προσωπική του Ελλάδα.

Ειδήσεις σήμερα:

Δολοφονία στο Νέο Ψυχικό: «Πρόβες» είχε κάνει ο δολοφόνος του 54χρονου τοπογράφου

Φυλακές Ιωαννίνων – «Ένα μύριο καθαρό στην τσέπη» – «Δεν θα μας πιάσουν, κρύψτα κάπου»: Οι διάλογοι που «έκαψαν» το κύκλωμα

Τα ζευγάρια των προημιτελικών του EURO 2024 κι όλες οι διασταυρώσεις μέχρι τον τελικό – Δείτε όλα τα γκολ