Πώς οι τράπεζες αντιμετωπίζουν τη μείωση ρευστότητας

Κατά τη διάρκεια και μετά την πανδημία της COVID-19, το Ευρωσύστημα αγόρασε μεγάλες ποσότητες ομολόγων και διέθεσε ρευστότητα στις τράπεζες με ευνοϊκά επιτόκια. Αυτά τα μέτρα εξασφάλισαν ευνοϊκές συνθήκες χρηματοδότησης για τη στήριξη της οικονομικής ανάκαμψης και την επίτευξη της εντολής της ΕΚΤ για τη σταθερότητα των τιμών όταν ο πληθωρισμός ήταν κάτω του στόχου. Ταυτόχρονα, τα μέτρα διοχέτευσαν μεγάλα ποσά ρευστότητας στον τραπεζικό τομέα. Επομένως, η πλεονάζουσα ρευστότητα αυξήθηκε σημαντικά, φτάνοντας στο ανώτατο όριο των 4,7 τρισ. ευρώ τον Νοέμβριο του 2022. Εκτοτε, ο ισολογισμός της Κεντρικής Τράπεζας ομαλοποιείται και με τη σειρά της η πλεονάζουσα ρευστότητα μειώθηκε κατά 31%, σε 3,2 τρισ. ευρώ, έως τον Μάιο του 2024. Η πλεονάζουσα ρευστότητα αναμένεται να παραμείνει άφθονη για κάποιο χρονικό διάστημα λαμβάνοντας υπόψη τη σταδιακή μείωση στο μέλλον. Η εμπειρία πολλών κρίσεων, το νέο εποπτικό περιβάλλον και οι αυστηρότερες πρακτικές διαχείρισης κινδύνων των τραπεζών υποδηλώνουν ότι οι τράπεζες θα θέλουν να διατηρήσουν περισσότερη ρευστότητα από τις κεντρικές τράπεζες ως απόθεμα ασφαλείας.