Μετά την κοινωνική κατάρρευση από τη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, η κεντρώα φιλελεύθερη πρόταση του Κυριάκου αναπαριστούσε μια αναπόδραστη πολιτική ορθοδοξία. Ωστόσο, οι πολιτικές αποδείχθηκαν αναποτελεσματικές και μη βιώσιμες, αυξάνοντας τα ταξικά χάσματα και εγκλωβίζοντας τους πολίτες σε ανασφάλεια και ανασφάλεια στην εργασία τους. Η σύγκρουση τώρα επικεντρώνεται στις κεντρώες πολιτικές των νεοφιλελεύθερων δεξιών και αριστερών φραξιών, που επιδιώκουν να επιβάλουν υπερεθνικές πολιτικές. Οι πολιτικές αυτές επιδιώκουν την ανάπτυξη με την ελπίδα της αναδιανομής των εσόδων, υποστηρίζοντας φοροαπαλλαγές για τους εύπορους και επιδόματα για τους φτωχούς. Η αντίσταση σε αυτές τις πολιτικές οξύνει την αποξένωση και την αντίδραση του λαού έναντι των κεντρώων και της παγκοσμιοποίησης. Σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας, παρατηρείται μια απόμυθοποίηση της κεντρώας αυταπάτης και μια διαχωριστική γραμμή μεταξύ των άρχοντων και του λαού.
Η κεντρώα αυταπάτη
Μοιραστείτε αυτό το άρθρο